வெட்கம்!

கண்களில் கருவிழிகளின் ஆட்டம்

மூச்சுக் காற்றில் வெப்பம்

அடங்கிப்போன பேச்சு சத்தம்

தலையும் சரிந்தது

புன்னகையும் பூத்தது

உடலின் புதிய நெழிவுகள்

கால்கள் வரைந்த வடிவமற்ற கோலங்கள்

வெட்கம் எத்தனை அழகு

அதிகாலை!

அதிகாலை துயில் முறித்து சிவந்த முகத்துடன் மெல்ல எழுந்தான் கதிரவன் 

பூக்களும் மொட்டவிழ்த்து தூக்கத்தை கலைத்தன 

கீச் கீச் ஒலியானது இன்பத்தை கொடுத்தன 

காலை குளிர்ச்சி மனதிற்கு அமைதி 

நானும் விழித்தெழுந்தேன் இந்த அழகை ரசிக்க

Morning Rush of Girl!

வண்ண வண்ண பூக்கள் வரைந்த உடைகள் வேண்டும் 

பெரியதோர் கைக்கெடிகாரம் உடைக்கு பொருந்தும்  வண்ணம் வேண்டும் 

தேடி பிடித்து வாங்கிய வடிவமில்லா போட்டும் காணோம் 

கோர்த்துவைத்த நெகிழிகள் கழுத்தில் பொருந்திட வேண்டும் 

சேர்த்துவைத்த புன்னகை சிந்திட வேண்டும் 

முகக்கண்ணாடியும் முத்தம் பொழிந்திட வேண்டும் 

நடந்து போகையில் அனைவரின் கண்களும் என் மீது வேண்டும் 

இன்றைய நாள் மகிழ்ச்சியாய் கடந்திட வேண்டும்

என்னவள்!

காலை ஞாயிறும் உதித்திருக்க

புன்னகை பொங்கிய குவளையை நீட்டுகிறாய் 

தினம் தொடங்கும் உன்னாலே

சோம்பல் முறிக்கவே கை உயர்த்த பற்றிக்கொள்கிறாய்

உன்னவள் நான் என்றுரைக்கவே

அரவணைக்க மாட்டாயா 

குளியலின்றி அரவணைத்தலாகது என்று கண்களில் மிரட்டுகிறாய்

கட்டாய குளியல் 

என் ஈரத் தலை முடியும் உன் கைகளுக்குள் குளிர் காயும்

உன் தலை துவட்டலில் மீண்டும் ஒருமுறை குழந்தையாகின்றேன்

அலுவல் போக மறுக்கின்றேன் பள்ளி போக மறுத்தது போல்

உன்னை பிரிய வேண்டாம் என்றே நினைக்கிறேன் 

நீளாதோ என் அருகில் உன் நேரம்

கூடாதோ உன் கண்ணில் என் அன்பும்

ஆழித்  தீண்டிய போதும் உறைந்தே போனேன் உன் அன்பில்

தேடித் திரிந்ததெல்லாம் வீண்தானே

தெரிந்து கொண்டேன் என்னவள் நீதான் என்று

Stud!

நீலநிற Stud உன் உடைக்கு பொருத்தம்

உன் காதுகளை எட்டாத Stud களுக்கு எப்போதும் வருத்தம்

உன் தலை அசைவிற்க்காக காத்திருக்கும் Stud, தலை அசைவில் மெல்லசிரிக்கும்

ஊர் திரும்பி பார்க்கையில், தன்னால் தான் உனக்கு அழகோ என்று பொய்யென கர்வம் கொள்ளும் Stud

உன் விரல்கள் படாத என்று ஒர பார்வையில் எட்டி பார்க்கும் பெட்டிக்குள் பூட்டிய Stud

உன் காதுகளை மட்டும் ரசிக்கும் ஓர் ஆண் கிடைத்தால் எத்தனை அழகு Stud க்கோர் எண்ணம்

என்னால் உனக்கு அழகு உன்னால் எனக்கு அழகு என்று உடன்பாடு எட்டியது

என் தோழி!

முதல் முதலாக பேசிய ஓரிரு வார்த்தைகளில் நீ யாரென்று அறியவில்லை 

உன் அருகில் இருந்தும் நீ யாரென்று அறியவில்லை

நாட்கள் கடந்தும் நீ யாரென்று அறியவில்லை 

பாகுபாடின்றி நீ கட்டிய பாசம் உன்னை திரும்பி பார்க்க வைத்தது 

நெருக்கம் காட்டியதில்லை ஆனால் என்னுள் நீ நெருக்கமாகிவிட்டாய்

உன் வார்த்தைகளையும் ரசித்தேன் 

உன் வெள்ளை மனதையும் ரசித்தேன் 

நீ யாரென்று உணர்ந்தேன் 

என்னை அறியாமல் என்னுள் ஒட்டிக்கொண்ட உயிர் தோழி 

ஓரிரு வார்த்தைகள் ஓராயிரம் வார்த்தைகள் ஆனது 

நட்புக்கு ஏது இடைவெளி, உன்னோடு இருக்கும் தருணங்கள் மறக்க முடியாத ஒன்றானது 

சண்டைகள் ஆக்கிரமித்த போதும் என் மனம் உன்னையே தேடும் 

ஓர பார்வையிலும் பேசுகிறாய்

பார்க்காமலும் பேசுகிறாய் 

அடுத்து வரும் வார்த்தைக்காக காத்திருப்பதும் சுகமே 

நான் தொல்லைகள் செய்து துன்புறுத்தும் போதும் உன் முகத்தில் கோபத்தை பார்த்ததில்லை 

கோவம் இல்லா கவிதை நீ என்று அறிந்தேன் 

பேசும் வார்த்தையிலும் அன்பு கலந்திருக்கும் என்று அறிந்தேன் 

எனக்கென கிடைத்த நட்பில் நீ வித்தியாசமானவள் என்று அறிந்தேன் 

பிரச்சனைகள் இருந்தும் நீ சிரிக்க தவறியதில்லை என்றும் 

உன்னிடம் நான் பார்க்காத ஒன்று திமிர் 

உன்னிடம் நான் கேட்க்காத ஒன்று மன்னிப்பு 

வண்ண வண்ண மிட்டாய்கள் வாங்கித்தர தவறியதில்லை நீ 

பொறுமை உனக்கு உண்டு எனக்கு இல்லை 

ஆடம்பரம் இல்லா கனவுகளின் சொந்தக்காரி 

பழமை மறவா பாசக்காரி 

வண்ணங்களை வானத்தில் தேடும் உனக்கு பிடித்த நிறமோ கருப்பு 

சத்தமில்ல கொலுசுகள் உன் கால்களுக்கு அழகு 

குத்தாட்டம் போடவும் யோசித்ததில்லை உன் கால்கள் 

அமைதியை விரும்பும் உனக்கு நான் எதிர்பதமே 

ஒரு வட்டத்திற்குள் சந்தோசத்தை தேடும் என் தோழி அது உனக்கு கிடைத்திட வேண்டும் 

உன்னோடு இருந்த நாட்கள் குறைவு ஆனால் உன்னை அறிந்து கொண்டது அதிகம் 

உன்னோடு பேசாத நாட்கள் உண்டு ஆனால் உன்னை நினைக்காத நாட்கள் இல்லை 

வெகுளித்தனமாக நீ உளறுவதையும் ரசிப்பேன் முடிவில் சிரிப்பேன் 

அனைவரையும் திரும்பி பார்க்க சொல்லும் உன் சிரிப்பு 

திரு திரு வென்று விழிக்கும் உன் விழிகள் 

அதையே உன் வெட்கம் என்று நண்புகிறேன் நானும் 

தேநீர் சிந்திய போதெல்லாம் சிரிப்பு, இன்னும் கற்றுக்கொள்கிறாய் சிந்தாமல் குடிக்க 

உன் உடைக்கேற்ற காதணி அணிய நீ தவறியதில்லை 

அதை நான் பார்க்கவும் தவறியதில்லை 

உன் தடித்த கண்மை எனக்கு பிடித்த ஒன்று 

என் கோபத்தை ஒவ்வொரு முறையும் மன்னித்த உன் நட்புக்கு நன்றி 

கடவுள் நம்பிக்கை இல்லை, நீ காட்டும் அன்பே கடவுள் ஆனது 

உன் கண்கள் கலங்கும் காரணம் அறியேன் 

நான் தொலைக்க நினைக்காத ஒன்று உன் நட்பு 

தொலைத்தாலும் தேடி வருவேன் அன்று!

நிழலும் நினைவும்!

நிழலாடிய பொழுதெல்லாம் நிம்மதியே

நினைவில் நின்றது நீ அன்றி வேறொன்றும் இல்லை

நிழல் கொடுத்தது நிம்மதி

நீ கொடுத்தது நினைவடி என் கண்மணி

கடமைப்பட்டேன் மரத்திற்கு நன்றி கூற

இன்பமும் துன்பமும் நீயே

நொடிப்பொழுதில்

என் மனதில்

சிறிது சிறிதாய்

சேர்த்த கனவில்

நான் வாழ்கிறேன்

கால்கள் தடம்மாறி போனாலும்

அந்த இடத்தில் தடுமாற்றம் ஏனோ

வேகத்தடையாய் உன் நினைவும்

என் முன்னே குவிகிறதே

தாண்டிப் போகையில் திரும்பிப் பார்த்திட தோன்றிடுதே

ஆசை நெஞ்சில் படர்ந்து

உன்னைத் தொடர்ந்து

வருகிறேன் நானோ

நீ தானோ

என் இன்பமும் துன்பமும் நீ தானோ

நீ இன்றி இங்கு ஒரு நாளும் இல்லையடி

கொஞ்சிப் பேசவும்

திட்டித் தீர்க்கவும்

நீயே வேண்டும்

தோழனாய் உன்னுள் வந்து

என்னாலும் பேசிப் பழகி

இன்னாலும் உன்னை தேடி அலைகிறேனடி

அருகில் நின்றால் இம்சை

விலகிச் சென்றால் தேடல்

எதுவானாலும் நான் தேடும் இன்பமடி நீ

உன் கை கோர்த்து

சாலையோரம் உன் கை கோர்த்து செல்ல

மழைத்துளி இங்கே கவிதை கொஞ்சம் சொல்ல

உன் விழி பார்த்தேன் உன் விழி பார்த்தேன்

முழுவதும் தோற்றேன் என்னை முழுவதும் தோற்றேன்

இத்தனை அழகா உன் கருவிழி, ஒரு தாளின் மேலே சித்திரம்

நிலவின் முகமோ உன்முகம், என் நிஜத்தில் வந்த சொப்பனம்

பூப்போல நடந்தாலும், உன் அழுத்தம் என் நெஞ்சில்

புயலென முறைத்தாலும், அதை ரசிக்க நான் இருப்பேன்

தொட்டு தொட்டு பேசாயோ, உன் சுவடுகள் மறையாதே

மிச்சம் விட்டுப் போகாதே உன் நினைவை சேர்த்து வைக்க முடியலையே

மெல்ல மெல்ல சிரிக்கின்றாய், உன் வெட்கம் கொஞ்சம் மறைக்கின்றாய்

சின்னச்சின்ன உதடுகளில், அட முத்தமிட தோன்றிடுதே

உன் தோளில் சாய்ந்திடத்தான் என் நெஞ்சம் ஏங்குதடி

உன் முன்னே என் கோபம் துளித்துளியாய் தூங்குதடி

நிஜம்தானா நிஜம்தானா இன்னொடியும் நிஜம்தானா

கவிதை for you

காதலன் writing 

காவிதை waiting

For you for you

காதல் வந்திட let me write one கவிதை for you

I won’t get a அழகிய line than you

உன் கண்கள் ரசித்திட கவிதை வேண்டும் searching for you

Floating இதயம் thinking கவிதை for you

Rainbow கொண்டு colorful-அ ஒரு poem எழுதிடவா

கண்ணில் பட்ட எதுவாயினும் ஒரு கவிதை செய்திடவா

பூக்கள் தந்த வாசனை அதை பற்றி எழுதிட யோசனை

மழை துளிகள் கொண்டு வரிகள் எழுதிடவா

Nature grabbing my mind to write one கவிதை 

Your nature grabbing my mind

Why lacking in my ரசனை

உன் கண்கள் தந்த எதுகை மோனை

கவிதை கண்கள்

Scientific Love

நீ பார்க்கும் போதெல்லாம் 

என் நெஞ்சில் ராமன் விளைவை போல் ஒளிச்சிதறள்

வானவில் தோன்றிய அதிசயம்

நீ சற்றே புன்னகைத்த போது

விடை தெரியாத ராமானுஜன் கணக்காகிறேன்

உன் கால்கள் நடக்கின்றனவா இல்லை மிதக்கின்றனவா

நியூட்டன் விதியிலும் சந்தேகமே

கலிலின் தொலைநோக்கி உன்னை தேடாதது ஏன்?

மெண்டலிவ் உன் அழகை வகை படுத்த தவறி விட்டாறோ?

நானும் ஆராய்ச்சியாளனே 

உன் ஆழ் கடல் மனதில் என்னை தேடுகிறேன் அன்றோ!

Bad Rain

We three were planning about our trip. It's time to get rid off from workload, so we decided to visit some hill station. Nature, mud road, drizzle, fog, mist, the smell of trees, wow, what an aroma I can feel it. Hey idiot come back to schedule, said Raju. Okay, cool Raju, I just flowed into the feel, it was realistic.

Okay, just leave it. Here's the plan, we will start by tomorrow morning and reach the place by evening. And gonna stay in the room, which is in the mid of forest. Whole night we gonna hear animal sounds, birds humming and then fire camp, etc. Next day morning, we will go for trekking and safari ride. Then remaining will be in the flow, said and finished by Raju.

Abu: Okay, deal.

Vicky: Okay, deal.

Hey guys, list out the things to be taken, said Vicky.

Some water, snacks, two sets of dress, jerkins, shoe (as we were walking through the forest), small knife (multi purpose), and main thing purse without fail, said Abu. You're right here itself, we should take some cash in hand. Since we are going to the forest, there are no nearby ATM's, said Vicky.

Okay, let me go to the mechanic shop to check the car. Hope it's in good condition, but good sake once I check it, said Raju. After reaching car door, Raju thought "actually my car (Fiat Abarth Punto) is in damn good condition" LoL.

Tyres are in good condition, break perfect, wheel alignment okay, coolant oil okay.

Mechanic approved!

So as of now no issues in the plan.

We prepared everything and went to sleep. Actual start time we fixed was 5:00 AM, since the travel time is 10 hours. The world knew well, no bachelor would start at early morning (😂😂😂). We are in deep sleep.

We are rushing up and started by 7:10 AM. Let’s pray for enjoyment. Yeah, it’s guaranteed, said Abu.

Engine start, Vroom... Vroom... Windows closed, AC turned ON, and finally music system screams. As per plan play list starts with Black Sabbath and followed by blah blah blah.

After few hours travel, we reached the hill road. As Vicky said, nature welcomes with a little drizzle. Sometimes clouds kicked on the cheeks to say Hi. Such a wet place, chillness and we started to enjoy each and every kilometer traveled. Abu was screamed for every hairpin bend we met. Finally, welcome board "Bandipur Tiger Reserve Welcomes You". We are not sure whether going to sight Tiger or not. If we spot the Tiger, that would be great.

Vanashree V - the room, going to stay, said Raju.

Even no building (here it's room) named with boy name.

The forest deportment person took us to room in the forest. Meanwhile, he explained about the forest and Do's and Don'ts. He strictly advised to not come out in the night. Tigers, leopards and some other wild animals may visit. It is not safe to step out from the room and make sure doors are closed. Please do not enter the No Entry areas, he said. He gave his number and said to call if anything. We gave look around the room. There were so many no entry warning boards around the room. After that board, very deep forest, even we couldn't see anything except trees. It's started raining too.

Abu was afraid, as we expected.

Smell of soil, rain is getting heavier. We refreshed and sat on the couch near the window. Shared our old memories as well as looking for wild animals. Two hours gone but not spotted anything. It was deep dark too, so we decided to sleep. Actually eyes closed automatically.

The thunder sound awakened us. No current, everywhere dark. Sometimes lighting shows us the situation around for few seconds. In the storm, the trees are fell down near the room and one of the tree fell on the roof of the room. It's really heavy shower, we never met before. We lost signal in mobiles. It was scary; we don't know what to do. Is it safe to go out or to stay here? It seems there is no evidence of people. There was debate between us whether to stay here or go out and look for help. Finally, we decided to go out and visit office for help. Opened the door and we came out, storm was heavy, it pushed us. We held our hands together and walked on the muddy path. We spotted something "tiger" "leopard" don't know, what the hell. We screamed and ran towards different directions. We got separated, darkness and fear kills us. Even we don't know, what's under our foot and where we are. Later I understand it was wild pig.

Abu ran as much as he can through the forest. Me and Vicky stopped and hided our-self under the tree. Abu fell down and got hurt on leg. Hided himself in the plant. While entering into the forest we wished to spot tiger, but now praying for we could not spot any wild animals. If it happens we are going to be breakfast, lunch, or dinner for that animal. Thousands of thoughts running through in mind. We saw so many Hollywood movies like this but now facing it. I clam down myself and thinking about them. No technology helps, everything is nothing in-front of nature.

The morning light came slowly. Actually darkness is scary, but in this situation light is even more scary. Now I can see everything, thank god I am still alive. Hope my friends too. I decided to move on to the room again, since the rescue team surely search us near room. Vicky also thought the same and came back to room. We hugged and breath out. Now looking for Abu. We both worried about him. What happen to him?

Abu sat behind the dead tree. He thinks there is no other way except to walk and go back to room. He started to walk. Such a thrill experience walking in the forest with an empty hand. Grrr, raaa, growl, roar... Grrr, raaa, growl, roar... he heard. No doubt it's tiger. Abu’s legs trembled, looked everywhere but not spotted yet. Finally, it came in front of Abu, without any delay he started ran. Tiger too. In that heavy running, Abu trapped into landslide. Due to wet, both Abu and Tiger trapped into the landslide. Both are chasing each other in that slope side by side.

Only one think is running through in Abu’s mind, whether I am going to die in landslide or in Tiger’s bite. He was shouting like anything. Oh god he is Hearing Vicky’s voice. How??? Thank god! He is near to me! Hey idiot wake up, it’s time to Safari ride. Vickyyy still I’m alive right. What the hell you are asking, said Vicky.

It’s a dream! Oh Shit what the Hell.